مش قادرة أقول اللى جوايا بكلام

زى ما يكون لسانى واقف مش قادر يخرج اللى جوايا كلام

أول مره أحس انى كبرت وانى بقيت مسئولة عن تصرفاتى وانى بختار حاجه ممكن تبوظلى كل حياتى اللى جايه وممكن مخترهاش وحياتى تبوظ من غيرها

ناس كتير زعلانين منى ..والكتابة كمان خاصمتنى زيهم



بس فى احساس تانى غريب عليا..حسه انى ممكن اخرج اللى جوايا فى رسمايه على ورقه او فى فيلم كارتون اخرجه أنا او اى حاجه شبه كدا



لخبطة جامده جوايا واحاسيس متناقضه وكل احساس فيهم بيحاول يكسب الباقيين ويطلع هو اللى صح

وافكار كتير وبرده كل فكره بتحاول تكسب وتموت الأفكار التانيه عشان هيا اللى تبقى



من غير كلام ورغى كتير لا هيودى ولا هيجيب هيا فتره وهتعدى وهعدى منها أنا وثقه من نفسى فى دى

بس هتغيرممكن حجات للأحسن وممكن حجات للأوحش..مش عرفه



بس هتعدى وهعدى وهتعلم وهكبر وأكيد هكتب تانى بس هيكون فى حجات كتير متغيره ومختلفه اسلوبى نفسه والمواضيع اللى هتاخد تفكيرى وتخلينى أكتب عنها مش هتكون زى قبل كدا



بس



أشوفكم قريب يارب

دعواتكم

سوما :)